1. Tomatito [Λ. Χαβουτσάς]
2. Παρεάκι [Γ. Τσιατσούλης]
3. Νερά του κάμπου [Π. Βαρθακούρης]
4. Κορίννα [Λ. Χαβουτσάς]
5. The Funky ακόμα [Γ. Τσιατσούλης]
6. Παρηγοριά [Γ. Τσιατσούλης]
7. Kortsopon do Brazil [Γ. Τσιατσούλης]
8. Mundial [Λ. Χαβουτσάς]
9. Καινούριο σπίτι[Γ. Τσιατσούλης]
10. Περιπλάνηση [Γ. Τσιατσούλης]
Οι GoJam Group είναι:
Γιώργος Τσιατσούλης: Ακκορντεόν
Λευτέρης Χαβουτσάς: Κλασσική Κιθάρα
Πέτρος Βαρθακούρης: Κόντρα-Μπάσο
Γιάννης Αγγελόπουλος: Τύμπανα
Web Hamster music colleXtion
Σ.ΖΩΡΑΣ - Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο [1969]
ΓΑΛΑΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑ - Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω [1985]
Σ.ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ & ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ - Μπιμπερό [2004]
Το «Μπιμπερό» είναι ένα σύνθετο έργο, ένα θέατρο τραγουδιών με υπόθεση. Τραγούδια, στιχάκια, νούμερα, άνθρωποι ανακατεύθηκαν σένα μαγικό σέηκερ, αποθηκεύτηκαν σε ένα αναζωογονητικό… μπιμπερό και οδήγησαν τον Σ.Κραουνάκη στη δημιουργία ενός θεάματος τραγουδιών για του «έρωτα τα βράδια τ΄ αξημέρωτα»! Στη διάρκεια της παράστασης ακούγονται καινούρια τραγούδια, «δάνεια κι ερωτικές φωνές από όλο το φάσμα του ελληνικού τραγουδιού». Τάγκο, τσιφτετέλια, χασάπικα, μπαλάντες, τα πιο ερωτικά τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη, όλα μέσα από απρόβλεπτες ερμηνείες, από μια Σπείρα που «ανεβάζει τον πήχη» στη διασκέδαση, παρουσιάζοντας το πιο ερωτικό μιούζικαλ της καθημερινότητας.
Το CD δίνοταν με το πρόγραμμα της παράστασης.
Το CD δίνοταν με το πρόγραμμα της παράστασης.
Σ.ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ - Τα τραγούδια του καραγκίοζη [1996]
Δ.ΓΑΛΑΝΗ - Πίξελ [2009]
Η Δήμητρα Γαλάνη, σε μια μουσική συνάντηση με νέους δημιουργούς, που περιλαμβάνει διαχρονικά τραγούδια που σημάδεψαν διαφορετικές εποχές, με μια καινούργια προσέγγιση. Μεγάλες επιτυχίες όπως "Τα Χάρτινα" και το "Ζω" ανέλαβαν να "ξαναδιαβάσουν" οι Imam Baildi (Χάρτινα) και οι Marsheaux (Ζω).
Σ.ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ - Για έναν έρωτα [2007]
Το «Για έναν Έρωτα» ηχογραφήθηκε τον Ιούνιο του 2007 στο Θέατρο Παπάγου.
Επί δυόμιση ώρες ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Γιώργος Ζαχαρίου και 6 αγαπημένοι τους φίλοι και μουσικοί έδωσαν μια άλλη πνοή σε αγαπημένα τραγούδια.
Αφορμή για την συναυλία και την ηχογράφηση αποτέλεσαν 6 βραδιές στην Αθηναίδα, όπου η μουσική αυτή παρέα είχε την ευκαιρία να βρεθεί ξανά και να τζαμάρει.
30 αγαπημένες μελωδίες, μιας μουσικής πορείας 25 ετών, τραγουδισμένες από τον ίδιο το Σταμάτη.
Α.ΜΠΑΜΠΑΛΗ - The rose tattoo [2009]
Η Ανδριάνα Μπάμπαλη έχει βρει τον ήχο της, το ύφος που ταιριάζει στη φωνή της και τα τραγούδια που θέλει και μπορεί να πει και τα περισσότερα από αυτά είναι τραγούδια υψηλής αισθητικής, και μεγάλης μουσικής αξίας, που τα έχουμε ξεχάσει, ενώ δεν θα έπρεπε.. Κι έτσι.. ξαφνικά έχουμε μια πολύ καλή ερμηνεύτρια μάμπο, τάνγκο και του παλιού καλού ευρωπαϊκότροπου ελληνικού τραγουδιού, τη στιγμή ακριβώς που αυτό το είδος της μουσικής ξανανακαλύφθηκε (με επιτυχία διεθνώς).
Σ.ΓΑΔΕΛΗ - Πάντως ήταν νύχτα & Λα Πουπέ [2008]
Καταξιωμένη φλαουτίστα, υπήρξε μόνιμη συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι κι είναι μια συνθέτρια που ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρα και να προκαλεί το ενδιαφέρον με τις συνθέσεις της. Η Στέλλα Γαδέδη, μ’ αυτήν, την έκτη, προσωπική δουλειά της, μας παρουσιάζει δυο μικρά, αλλά ολοκληρωμένα έργα της (μουσικές και τραγούδια), που γράφτηκαν για δύο διαφορετικές θεατρικές παραστάσεις. Συνολικά περιλαμβάνονται δέκα (10) κομμάτια, πέντε (5), που γράφτηκαν κατόπιν παραγγελίας της «Ορχήστρας των Χρωμάτων», για την παράσταση «Πάντως ήταν νύχτα», που παρουσιάστηκε το 2003 στο Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» και πέντε(5), για την παράσταση «Λα Πουπέ», που παρουσιάζεται την περίοδο 2008 – 2009 στο θέατρο «Σφενδόνη».
Α.ΚΑΝΕΛΛΙΔΟΥ - Back to jazz
Εξομολόγηση [2008]
Η Αλέκα Κανελλίδου γεννήθηκε στην Πλάκα. Πατέρας της ήταν ο βιολιστής Γιάννης Κανελλίδης. Στα 17 της χρόνια, όντας ακόμη μαθήτρια στο Α’ Γυμνάσιο Πλάκας, άρχισε να τραγουδά. Ο πρώτος της [45 στροφών] δίσκος περιλάμβανε δύο τραγούδια του Γ.Σπάρτακου, οικογενειακού φίλου και λάτρη της τζαζ μουσικής. Στη συνέχεια ηχογράφησε έναν ακόμη μικρό δίσκο σε μουσική Β.Παπαθανασίου και στίχους Ν.Μαστοράκη.Το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής της και η αγάπη της για την τζαζ την έκαναν ιδανική ερμηνεύτρια του ξένου τραγουδιού. Πέρα από μια σειρά μικρών δίσκων με επιτυχίες της εποχής, η καριέρα της εμπλουτίστηκε από τις εμφανίσεις της στα μεγάλα κλαμπ όπου σχεδόν αποκλειστικά ερμήνευε τραγούδια από ένα ευρύτατο ρεπερτόριο ξένης μουσικής. Με το γνώριμο και απόλυτα προσωπικό της ύφος ερμήνευσε τραγούδια των Γ.Σπανού, Γ.Κατσαρού, Μ.Πλέσσα, Α.Παπαδημητρίου, Γ.Χατζηνάσιου, Μ.Τόκα, Λ.Μαχαιρίτσα. Ιδιαίτερη στιγμή αποτελεί ο δίσκος της με τίτλο «Back to Jazz» που ηχογράφησε με τον Μάρκο Αλεξίου, σταθερό συνεργάτη της επί σειρά ετών, και το Λάκη Ζώη. Ο δίσκος αποτελεί δείγμα της κοινής του αγάπης για ένα είδος μουσικής που παίζουν και τραγουδούν χρόνια.
Back to jazz [2001]
Η Αλέκα Κανελλίδου γεννήθηκε στην Πλάκα. Πατέρας της ήταν ο βιολιστής Γιάννης Κανελλίδης. Στα 17 της χρόνια, όντας ακόμη μαθήτρια στο Α’ Γυμνάσιο Πλάκας, άρχισε να τραγουδά. Ο πρώτος της [45 στροφών] δίσκος περιλάμβανε δύο τραγούδια του Γ.Σπάρτακου, οικογενειακού φίλου και λάτρη της τζαζ μουσικής. Στη συνέχεια ηχογράφησε έναν ακόμη μικρό δίσκο σε μουσική Β.Παπαθανασίου και στίχους Ν.Μαστοράκη.Το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής της και η αγάπη της για την τζαζ την έκαναν ιδανική ερμηνεύτρια του ξένου τραγουδιού. Πέρα από μια σειρά μικρών δίσκων με επιτυχίες της εποχής, η καριέρα της εμπλουτίστηκε από τις εμφανίσεις της στα μεγάλα κλαμπ όπου σχεδόν αποκλειστικά ερμήνευε τραγούδια από ένα ευρύτατο ρεπερτόριο ξένης μουσικής. Με το γνώριμο και απόλυτα προσωπικό της ύφος ερμήνευσε τραγούδια των Γ.Σπανού, Γ.Κατσαρού, Μ.Πλέσσα, Α.Παπαδημητρίου, Γ.Χατζηνάσιου, Μ.Τόκα, Λ.Μαχαιρίτσα. Ιδιαίτερη στιγμή αποτελεί ο δίσκος της με τίτλο «Back to Jazz» που ηχογράφησε με τον Μάρκο Αλεξίου, σταθερό συνεργάτη της επί σειρά ετών, και το Λάκη Ζώη. Ο δίσκος αποτελεί δείγμα της κοινής του αγάπης για ένα είδος μουσικής που παίζουν και τραγουδούν χρόνια.
Back to jazz [2001]
FORMINX
Il peprone [1964]
Jeronimo yanka [1964]
Love without love [1965]
Jenka beat [1964]
Our last September [1964]
Μία «χορευτική» επταμελής ορχήστρα που έπαιζε σε δεξιώσεις, στην «Αργώ» της Βουλιαγμένης και στο «Ακροπόλ Παλάς» της Πατησίων, έγινε, από τη μία μέρα στην άλλη, το κορυφαίο συγκρότημα της Ελληνικής ποπ. Πέντε εκείνοι που απέμειναν στην τελική μορφή του γκρουπ, όταν έφυγε ο ένας από τους δύο τραγουδιστές του (ο Θύμιος Πέτρου) και ο percussionist Ευγνώμων: Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ψυχή και απόθεμα μεγάλου ταλέντου του συγκροτήματος, ο Βασίλης Μπακόπουλος (χημικός και κιθαρίστας), ο Κώστας Σκόκκος (ντράμμερ), ο Σωτήρης Αρνής (αρχιτέκτων και μπασίστας) και ο Τάσος Παπασταμάτης (τραγουδιστής). Το πρώτο ρεσιτάλ τους στο Θέατρο Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη, σημάδεψε το φαινόμενο της υστερίας α λα Μπητλς. Το πρώτο συντριπτικό hit τους (το Jeronimo Yanka) ξεκίνησε σαν χορευτικό παραλήρημα στη «Ρέμβη» της Θεσσαλονίκης και έγινε χρυσό 45αράκι μέσα σε μία εβδομάδα. Ελάχιστοι, όμως, ξέρουν τι είναι ο Jeronimo για τον οποίο, στο τέλος του κομματιού, ακούγεται και μια υστερική κραυγή (από τη φωνή του Παπαθανασίου):
ΡΙΦΙΦΙ
Οι δρόμοι της ψυχής [1995]
Ολα αλλάζουν [2000]
Αμετανόητα τρελλός [1991]
Απάτη [1993]
Στους Ριφιφί μπήκα σαν τρίτο μέλος μετά τον Λεωνίδα και τον Νίκο και εντέλει τα κατάφερα έπειτα από μια πορεία 12 χρόνων με αρκετές αλλαγές μελών και τραγουδιστών, να είμαι ο μόνος από το γκρουπ που είχε συμμετοχή και στους πέντε δίσκους. Η δεκαετία του '90 ήταν μαγική και μέσα σ' αυτήν πραγματοποίησα τα περισσότερα όνειρά μου. Οι Ριφιφί βοήθησαν πολύ σ' αυτό. Σημαντική και η προσφορά της Ισαβέλλας Μόκαλη από την θέση του μάνατζερ και των δημοσίων σχέσεων. Δ.Δημήτρακας
Κ.ΧΑΤΖΗΣ - Πέτρα και φώς [1972]
Έτσι από τότε μέχρι σήμερα καταγγέλλω την πολιτεία που δεν έσκυψε ποτέ πάνω από τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων και τους αφήνει να κάνουν όλες τις μορφές εγκλημάτων και αναφέρομαι με άμεσο η έμμεσο τρόπο στα ανθρώπινα δικαιώματα και καθήκοντα η αυτοσαρκάζομαι και μπορώ πιο εύκολα να προσεγγίζω τα αυτιά ανθρώπων που ίσως να μην γνωρίζουν πως συμβάλλουν στην αδικία η σε κάποια άλλη μορφή πόνου ψυχικού του συνανθρώπου τους.
TANGOS A CUATRO & Γ.ΣΥΛΛΑΙΟΥ - Κάποιος μιλάει στο τάνγκο [2007]
Απο τη δημιουργία τους (1999) μέχρι σήμερα, οι Tangos a Cuatro έχουν αναπτύξει έντονη συναυλιακή δραστηριότητα. Μετά την έκδοση της πρώτης δισκογραφικής τους δουλειάς με τίτλο το όνομα τους με έργα του Astor Piazzolla, το κουαρτέτο συνεχίζει τις αναζητήσεις του και σε άλλα μουσικά μονοπάτια, παραμένοντας πιστό στο ιδίωμα του tango. Παράλληλα, τα μέλη του κουαρτέτου, τόσο ατομικά όσο και σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, ασχολούνται με την ερμηνεία έργων Ελλήνων συνθετών. Αυτή η συμμετοχή τους στην ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας, αποτέλεσε την αφορμή για μια νέα θεματική ενότητα, που αφορά την παρουσίαση (και πρωτότυπων) έργων Ελλήνων συνθετών, γραμμένων ειδικά για το σύνολο, εμπνευσμένων από το ρυθμικό και μελωδικό στοιχείο του tango. Η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά φέρει τον τίτλο ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ TANGO και περιλαμβάνει και τα τέσσερα ποιήματα του J. L. Borges μελοποιημένα από τον A. Piazzolla και ερμηνευμένα από τη Γεωργία Συλλαίου.
Οι μουσικοί που απαρτίζουν το κουαρτέτο είναι οι: Κωνσταντίνος Καρακατσάνης (βιολί), Κωνσταντίνος Ράπτης (μπαγιάν & μπαντονεόν), Ευγένιος Πολίτης (κοντραμπάσο) και Ερατώ Αλακιοζίδου (πιάνο).
Δισκογραφία: Tangos a Cuatro (2003) - Protasis productions – οι Tangos a Cuatro σε έργα του A. Piazzolla Κάποιος μιλάει στο τάνγκο (2007) οι Tangos a Cuatro και Γεωργία Συλλαίου σε έργα του A. Piazzolla και ποίηση του J. L. Borges.
Οι μουσικοί που απαρτίζουν το κουαρτέτο είναι οι: Κωνσταντίνος Καρακατσάνης (βιολί), Κωνσταντίνος Ράπτης (μπαγιάν & μπαντονεόν), Ευγένιος Πολίτης (κοντραμπάσο) και Ερατώ Αλακιοζίδου (πιάνο).
Δισκογραφία: Tangos a Cuatro (2003) - Protasis productions – οι Tangos a Cuatro σε έργα του A. Piazzolla Κάποιος μιλάει στο τάνγκο (2007) οι Tangos a Cuatro και Γεωργία Συλλαίου σε έργα του A. Piazzolla και ποίηση του J. L. Borges.
Γ.ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ [ΣΠΟΡΟΣ] - Με χαμηλωμένα φώτα [2006]
«Το περιεχόμενο του CD "ΜΕ ΧΑΜΗΛΩΜΕΝΑ ΦΩΤΑ", είναι μια σειρά από απρόσμενους αυτοσχεδιασμούς για μπουζούκι . Δεν ήταν τίποτα προβαρισμένο και προσχεδιασμένο, όλα βγήκαν αυθόρμητα καθισμένος στο δωμάτιο μου, μια καλοκαιρινή βραδιά με ημίφως, μόνος μου με παρέα το αγαπημένο μου όργανο κι ένα μαγνητόφωνο. Έχουμε συνηθίσει να ακούμε το μπουζούκι στα παλαιότερα και στα νεώτερα λαϊκά τραγούδια μ' ένα συγκεκριμένο άκουσμα και ήχο. Εδώ χρησιμοποίησα κάποιο άγνωστο κούρδισμα δικής μου έμπνευσης και, πολλές φορές, έπαιξα με τα δάκτυλα του δεξιού χεριού εκτός από την πένα. Οι μελωδίες που ακούγονται είναι κάποιες μουσικές που δεν έχω παρουσιάσει ως τώρα στο κοινό και έχουν σαν αφετηρία εμένα και το μπουζούκι μου και για πρώτη φορά εκτίθενται προς τους ακροατές φίλους μου κι είναι μια ευκαιρία να μάθουμε ότι το μπουζούκι εκτός από τους τυπικούς ρυθμούς έχει δυνατότητες να αφεθεί και σε διαφορετικά μονοπάτια και δρόμους που το εντάσσουν σε ένα ευρύτερο διεθνές και κλασσικό ρεπερτόριο
ΤΡΙΟ ΤΕΚΚΕ - Ρεγγέτικα
Trio Tekke specialises in traditional Greek Rembetika with a modern twist. The three musicians, two Cypriots and an Anglo-Chilean, combine the traditional with contemporary reggae and Latin rhythms, amongst others. They revel in playful improvisations, ensuring their renditions of these traditional songs, describing the joy, sorrows and difficulties of everyday life, have an air of innovation and sophistication. Trio Tekke have developed this particular blend of music after extensive exploration and many performances of Rembetika in its original style. The group plays a combination of re-arranged traditional tunes from the 1920 and 30s and their own material, instrumental music which incorporates eastern modes and complex time signatures that derive from traditional Greek and Balkan rhythms.
POLL - Poll [λευκό][1972]
01. Ρυθμός [ορχ]
02. Ξημερώνει
03. Δε θα 'σαι μάρτυς
04. Πεσ' της μαιμούς να μη με πειράζει με το δάχτυλό της
05. Ελένη
06. Οσες φορές
07. Μιά μέρα βροχερή
08. Μάνα
09. Σαν πέρναγε ο χειμώνας
10. Ποιός μπορεί να πιστέψει
11. Poll means love
Και 2 bonus track απο 45αρια
12. Μολυβιές φωτογραφίες [72]
13. Αετοί [72]
Στον απόηχο της «εποχής των λουλουδιών» και της γενιάς του Woodstock εμφανίσθηκε ένα από τα πιο αγαπημένα γκρουπ της δεκαετίας αυτής, οι POLL. Μετά το θαυμάσιο 1ο τους single του ‘71 «Άνθρωπε αγάπα/Ελα ήλιε μου» που συνάντησε προβλήματα με τη λογοκρισία της χούντας λόγω των στίχων του, κυκλοφορεί την ίδια χρονιά και το 1ο τους άλμπουμ «Άνθρωπε…» με εξώφυλλο ένα… ταγάρι. Μετά από ένα διλπό single «Η γενιά μας και οι Αετοί» που αποτελεί και το μανιφέστο μιας ολόκληρης γενιάς βγάζουν το ‘72 το 2ο τους ομώνυμο LP πρωτοτυπώντας πάλι στο εξώφυλλο που περιείχε 12σέλιδο έγχρωμο βιβλίο κόμικ με ήρωες τα μέλη του γκρουπ. Κατώτερο από το πρώτο, παρ’ όλ’ αυτά όμως ένα πολύ καλό LP. Το ύφος των POLL ήταν το φολκ-ροκ. Το γκρουπ ολοκλήρωσε την παρουσία του μ’ ένα τελευταίο single "Μολυβιές φωτογραφίες" και "Όσες φορές". Βασικός πυρήνας του ήταν οι Κ.Τουρνάς, Ρ.Γουίλλιαμς και Σ.Λογαρίδης. Για ένα διάστημα πέρασε απ’ τις τάξεις του ως τραγουδίστρια και η Δ.Γλέζου.
Χ&Π.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ - Μουσική αυτοβιογραφία [2006]
Η "Μουσική Αυτοβιογραφία" του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα. 20 χρόνια ταξίδι, 4 cd, 54 τραγούδια, ένα μουσικό παραμύθι... Δεν είναι μόνο "The best αλλά... και the rest". Σε αυτή την έκδοση θα βρείτε και το καινούργιο τραγούδι "Ταξίδι", το οποίο διηγείται την εικοσάχρονη πορεία τους το ελληνικό τραγούδι.
Στο The Rest τραγούδια που δεν παίχτηκαν πολύ στο ραδιόφωνο αλλά είναι απαραίτητα για τη συμπλήρωση της εικόνας τους! Αλλωστε τα καλύτερα δεν είναι πάντα και τα πιο "πολυπαιγμένα".
Γ.ΜΟΥΖΑΚΗΣ - Το Ακροπόλ [soundtrack] [1994]
Το Ακροπόλ είναι μουσικοχορευτική ταινία του Παντελή Βούλγαρη, παραγωγή του 1994. Πραγματεύεται την οργάνωση μιας παράστασης στο θρυλικό θέατρο Ακροπόλ παρουσιάζοντας τον κόσμο του θεάτρου και του θεάματος, με όλες τις αντιζηλίες και τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Απέσπασε το βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Valencia και το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Καΐρου.
Γ.ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΟΣ ΑΙΟΛΟΥ - A hero in Rome [soundtrack][2006]
Ο Γιάννος Αιόλου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1969. Σπούδασε μηχανολογία, καθώς και μουσική (τζαζ αυτοσχεδιασμό και κλασική ενορχήστρωση) και ηχοληψία στο Λονδίνο. Στο Λος Άντζελες έκανε ένα μεταπτυχιακό πάνω στη μουσική για τον κινηματογράφο. Εργάστηκε ως συνθέτης, ηχολήπτης, μουσικός παραγωγός, σκηνοθέτης πολυθεαμάτων, καθώς επίσης και ως promoting agent για Έλληνες καλλιτέχνες και θεατρικούς οργανισμούς στο εξωτερικό. Ως συνθέτης, έγραψε μουσική για μοντέρνο χορό, θέατρο και κινηματογράφο.
Τ.ΠΑΝΟΥΣΗΣ - Δούρειος ήχος [2003]
Ο Δούρειος ήχος άρχισε το Μαίο του 1988 στον Top FM με το ξεκίνημα της ελεύθερης ραδιοφωνίας. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα με κάποια χρονικά διαλείμματα απο διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς, [Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash FM, ΣΚΑΙ 100,3 κτλ.] Αποσπάσματα απο αυτές τις εκπομπές περιέχει αυτό το CD. [περιοδικό ΜΕΤΡΟ]
Π.ΤΖΑΝΕΤΗΣ - Τα 45άρια του Πάνου Τζανετή
Ένας από τους πιο σπουδαίους ερμηνευτές του ελαφρού λαϊκού τραγουδιού της περιόδου 1963-1967, ο Π.Τζανετής, έδωσε πολλές και μεγάλες επιτυχίες, στις συνεργασίες που είχε τότε με τους Γ.Ζαμπέτα, Μ.Πλέσσα, Γ. Μαρκόπουλο, Γ.Μπιθικώτση, Γ.Σπανό.
Το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για τις πρώτες αυθεντικές εκτελέσεις. Ξεχωρίζουν οι δημιουργίες του Γ.Ζαμπέτα «Χάθηκες» σε στίχους Δ.Χριστοδούλου, «Τι σου 'κανα και μ' εγκατέλειψες» σε στίχους Κ.Μάνεση, «Θα τραγουδήσω για σένα» σε στίχους Χ. Βασιλειάδη. Επίσης, οι συνθέσεις του Γ. Μαρκόπουλου «Πέρα από τη θάλασσα», «Ποιος δρόμος», «Θα ξημερώσει» και «Σπασμένα τριαντάφυλλα» του Γ.Μπιθικώτση. Εκτός από τη φωνή του Π.Τζανετή ξεχωρίζει η δεξιοτεχνία και η ενορχηστρωτική τελειότητα του Γ. Ζαμπέτα.
Το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για τις πρώτες αυθεντικές εκτελέσεις. Ξεχωρίζουν οι δημιουργίες του Γ.Ζαμπέτα «Χάθηκες» σε στίχους Δ.Χριστοδούλου, «Τι σου 'κανα και μ' εγκατέλειψες» σε στίχους Κ.Μάνεση, «Θα τραγουδήσω για σένα» σε στίχους Χ. Βασιλειάδη. Επίσης, οι συνθέσεις του Γ. Μαρκόπουλου «Πέρα από τη θάλασσα», «Ποιος δρόμος», «Θα ξημερώσει» και «Σπασμένα τριαντάφυλλα» του Γ.Μπιθικώτση. Εκτός από τη φωνή του Π.Τζανετή ξεχωρίζει η δεξιοτεχνία και η ενορχηστρωτική τελειότητα του Γ. Ζαμπέτα.
Τ.ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ - Τα τραγούδια του μπάρ [1988]
Η Τ.Τσανακλίδου σπούδασε αρχαιολογία και θέατρο, ασχολήθηκε παράλληλα και με το χορό. Στα χρόνια μαθητείας στη δραματική σχολή έλαβε μέρος στο χορό αρχαίου δράματος και έπαιξε σε διάφορες παραστάσεις του Κ.Θ.Β.Ε. Σε ηλικία 21 χρόνων ήρθε στην Αθήνα όπου το βράδυ τραγουδούσε στη μπουάτ "Λύδρα" με το Γιάννη Μαρκόπουλο. Το 1975 εκπροσωπεί την Ελλάδα στο φεστιβάλ τραγουδιού της Γιουροβίζιον με το τραγούδι "Τσάρλι Τσάπλιν" που καταλαμβάνει την 9η θέση. Το 1980 αποσπά βραβείο ερμηνείας στο γαλλικό φεστιβάλ "Rose d'or".
Ε.ΠΑΣΠΑΛΑ - Σε ποιό Θεό να πιστέψω [2002]
Έχοντας θέσει πλέον απαιτητικούς όρους για τις δουλειές της Έλλης Πασπαλά, μένουμε άναυδοι από το πως και πάλι κατάφερε να μας χαρίσει ένα δίσκο σπάνιας ομορφιάς. Διάχυτο από αιθέριους, κλασικότροπους και ταυτόχρονα ηλεκτρονικούς ήχους (και σίγουρα όχι από βεβιασμένη υποχρέωση ενημερότητας), το νέο της album φωτίζεται από τις μινιμαλιστικές μελωδίες, αλλά κι αναπτύξεις παράλληλα του Σταύρου Σέμση. Κύριοι πόλοι, όπως και στο "Νησί των Λωτοφάγων" ή το "Για Τη Συνήθεια Του Ερωτα", η λεπτότητα και η ευαισθησία μελωδιών γραμμένων αποκλειστικά για πιάνο, που στα χέρια κάποιου άλλου το πολύ πολύ να εμπλουτίζονταν με ένα σωρό έγχορδα ή να έμεναν στο συνδυασμό με το βιολί και κάποια σκόρπια κρουστά. Εδώ όμως δεσπόζει η αλλόκοτη εξ αρχής ορμή των ηλεκτρονικών απολήξεων που αντικαθιστούν εξ ολοκλήρου τα drums και με τη μορφή -έστω και λίγο παλιομοδίτικων για τη χρονιά που διανύουμε- σύνθι πριμοδοτούν την ατμοσφαιρική πλευρά τους με μια πιο ονειρική, αλλά και επιτηδευμένα κρύα πολλές φορές διάσταση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη ζεστή φωνή της.
Κ.ΝΤΑΛΗ - Στα Εννέα όγδοα [2007]
Δύο μπουζούκια, πιάνο, κιθάρα. Μια φωνή βαριά. Λέει τραγούδια Ελλήνων συνθετών -λαϊκών και μη-, με τα μίνιμουμ ερμηνευτικά πλουμίδια. Αισθάνεται την κάθε λέξη των στίχων. Αφήνει τις νότες να πέφτουν στακάτες. Κάνει το κάθε τραγούδι να αποκτά τη δική του βαρύτητα. Ο πόνος γίνεται πόνος της ψυχής , ο σπαραγμός έχει αλήθεια και η τσαχπινιά δανείζεται κάτι από την αυστηρότητα που χαρακτήριζε τους παλιούς ερμηνευτές. Εντύπωση προκαλεί η διάσταση που δίνει σε νεότερα τραγούδια. Ανεπιτήδευτα παιγμένα και ειπωμένα, μοιάζουν να έρχονται από άλλη εποχή. Η Καίτη Ντάλη αναμετριέται με σπουδαίες φωνές του λαϊκού, που έχουν πει σε πρώτη εκτέλεση τα περισσότερα από τα τραγούδια. Βγαίνει νικήτρια. Όχι σε επίπεδο συγκρίσεων. Ο θρίαμβός της έχει να κάνει με το γεγονός ότι ερμηνεύει τις συνθέσεις με έναν εντελώς δικό της τρόπο. Στο λυκόφως των παραμυθιών και της πραγματικότητας. Στο μεταίχμιο του ανθρώπινου και της υπέρβασης.
ΙΑΣΙΣ - Duente [2002]
Στα τέλη του 2002 και μετά από δυο χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία, οι ΙΑΣΙΣ κυκλοφορούν το νέο τους album "Duente" . To cd κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση σε όλη την Ευρώπη. To "Duente" είναι το τρίτο album των ΙΑΣΙΣ μέσα στην οκτάχρονη πορεία τους. Στο "Duente" σφραγίζεται επίσης η συνεργασία των ΙΑΣΙΣ με την Ελευθερία Αρβανιτάκη η οποία συμμετέχει στο τραγούδι "In Southern Dusk'' (Σε εσπερινό του Νότου) σε στίχους του Νίκου Μωραϊτη, "ένα τραγούδι, μια μελωδία που πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή ότι στη φωνή της Ελευθερίας θα έβρισκε τον καλύτερο ερμηνευτή του". Στο τραγούδι "They speak to an angel" (Μιλώντας σ' έναν άγγελο) θ' αναγνωρίσετε την μελωδία του τραγουδιού «Αντίθετα πια» που ερμήνευσε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο album «Πες μου θάλασσα»
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ - Ηχος Β [1985]
Η μουσική πρόταση των Δυνάμεων του Αιγαίου που εμφανίστηκαν το 1980 στην ελληνική μουσική σκηνή, έμελλε να επηρεάσει πολλαπλά το χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Ξεκίνησαν διασκευάζοντας παλιά, ανώνυμα λαϊκά τραγούδια των ελλήνων των νησιών, της Μακεδονίας και της Μικρασίας, για να συνεχίσουν παρουσιάζοντας τις προσωπικές τους συνθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Χαρακτηριστικό του γενικού μουσικού ενδιαφέροντος που δημιούργησαν οι Δυνάμεις του Αιγαίου, αποτελεί σίγουρα η απόφαση του Διονύση Σαββόπουλου να αναλάβει την πρώτη τους δισκογραφική παραγωγή, ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε την τρίτη και τελευταία τους παραγωγή το 1990, πριν το συγκρότημα διαλυθεί. Οι μουσικές σπουδές των μελών της ομάδας στην ευρωπαϊκή και βυζαντινή μουσική, σε συνδυασμό με την αγάπη τους για τα λαϊκά παραδοσιακά όργανα και την απήχηση που είχε η μουσική τους πρόταση, τους οδηγούν δυναμικά σε μία ακόμη καινοτομία, στην οργάνωση των μουσικών σπουδών στο χώρο της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης, όπου υπήρχε ένα κενό, σε ιδιωτικά και δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα...Το 1992 η μουσική ομάδα διαλύεται και τα μέλη της συνεχίζουν σ' ένα προσωπικό δρόμο, ως συνθέτες, μουσικοί ερμηνευτές και παραγωγή των έργων τους, αλλά και ως δάσκαλοι μουσικής, για να επανασυγκροτηθούν παι το το 2001 παρουσιάζοντας τη μουσική τους.
Γ.ΜΑΡΙΝΟΣ - Μιά ζωντανή παρουσίαση [1970]
Ξεκίνησε ως ηθοποιός και πολύ γρήγορα καθιερώθηκε μέσα από την προσωπική από σκηνής σχέση του με το κοινό.Αυτό που έκανε ξεπερνούσε κατά πολύ τόσο τους 'προϋπάρχοντες' κομφερανσιέ όσο και τους επαγγελματίες τραγουδιστές, στο θέατρο και στο πάλκο. Κι όμως η σχέση του με την δισκογραφία μετράει μέχρι σήμερα κάπου 40 χρόνια, περνά από τις κορυφαίες ετικέτες της δισκογραφικής παραγωγής και αφήνει πίσω μια μεγάλη σειρά ηχογραφήσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)